Monday, March 19, 2007

Εγώ, ο άλλος Εσύ

Φαντάζομαι τον εαυτό μου να είμαι Ελλάδα, να έχω πήξει με την ελληνικούρα και να θέλω να τη κάνω έξω το Πάσχα, να πάρω λίγο αέρα σε κάνα Βερολίνο, αλλά να μην έχω πού να μείνω, είτε γιατί είμαι άφραγκος, είτε γιατί δεν έχω βρει φτηνό κατάλυμα.

Αν υπάρχουν κάποιοι/κάποιες που αναγνωρίζουν τον εαυτό τους στη φαντασία μου ας επικοινωνήσουν μαζί μου να δούμε τι μπορεί να γίνει. (Το email μου θα το βρείτε στο προφίλ.)

Εμείς από εδώ Βερολίνο θα πάμε οικογενειακώς Ελλάδα για Πάσχα να δούμε μαμά και φίλους και σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσε κάποιος άλλος να μείνει σε εμάς όσο θα λείπουμε, υπό κάποιους όρους (όπως, να το έχει ανάγκη και να είναι καλό παιδί.)

Εντωμεταξύ, οι Βερολινόκαυλες κάνουν περιοδεία σε Παρίσι Λονδίνο να δουν την ανοιξιάτικη κολεξιόν από Παρισινόκαυλες και να Λονδινοκαυλώσουνε.

Σύντομα θα είμαστε και πάλι κοντά σας ως «εδώ Βερολίνο». Προς το παρόν είμαστε εδώ Παρίσι, κι από αύριο βράδυ εδώ Λονδίνο. Εδώ, το άλλο Εκεί, ένα πράγμα.

8 comments:

Η Κουρούνα said...

Κι εγώ είμαι εδώ (Αθήνα) τώρα, αλλά από Παρασκευή θα είμαι εκεί (Βερολίνο). Κόσμος πάει κι έρχεται!

άσκεπος said...

Καλά να περάσετε!

stratos said...

Κουρούνα, επιστρέφω Βερολίνο 28/3. Αν είσαι ακόμη εκει και θες βρισκόμαστε, μπορεί και με άλλους μπλογκο-Βερολινο-αυτοεξόριστους, με Εξάιλο, Αλέξανδρο, κι όσους εμφανιστούν στην πορεία.

Εξάιλε, να περνάς κι εσύ καλά. Μου έβαλες δύσκολα με την προσκλησή σου. Ένα μυαλό το έχω, και δεν είμαι καλός στους γλωσσοδέτες. Θα με πάρει κανα μήνα. Εδώ δεν προλαβαίνω ούτε τα κόμεντς να απαντάω, και στη βιασύνη μου γράφω ατσούμπαλα, ξες εσύ.

Anonymous said...

θα δεχτώ σεμνά και ταπεινά την προσφορά σου και θα υπερνοικιάσω το βερολίνο όσο λείπεις...

να θυμηθώ να πάρω μαζί μου και τη γυναίκα μου και το παιδί μου

καλή ευρωτούρ

stratos said...

Αουφχέμπερε, αν το εννοείς και θέλεις να ταξιδέψεις με το νεογέννητο (ξανασκέψουτο) επικοινώνησε. Το σπίτι μας θα χαρεί να ξανακούσει μωρουδίστικα κλάμματα (αρκεί να μην είμαστε εμείς εκεί).

Anonymous said...

σου κλείνω το μάτι... δυστυχώς διάγουμε βίο υποχόνδριο προς το παρόν - τουλάχιστον για ταξίδι στο εξωτερικό... σε ευχαριστώ πάντως στράτο... πού ξέρεις κάποια στιγμή μπορεί και να καταφέρω μία έστω επίσκεψη στο βερολίνο... κι αν τύχει να τα πούμε πρόσωπο με πρόσωπο... μέχρι τότε θα παραμείνω ένας κέρσορας...

καλή συνέχεια

aufheber

alximist said...

ε, λοιπόν φαίνεται οτι θα ακολουθήσουμε παραπλήσιες πορείες το φετινό πάσχα...χαχα
Ανεβαίνω Λονδίνο από Βραζιλία, μετά Παρίσι και μεγάλη εβδομάς στο Αθηναϊκό άστυ....
Κρίμα, αν είχα την προσφορά σου νωρίτερα, μπορεί και να την αποδεχόμουνα...αν με αξίωνες.
Ένας πρώην μου το έκανε συχνά αυτό, αλλά με συγγραφέις, οπότε αλλάζανε σπίτια και εμπνεύσεις για να γράφουν...το καλύτερο ήταν σε ένα ξεχασμένο ιδιωτικό πάρκο της αγγλικής εξοχής...όπυ είχα το προνόμιο να παρευρεθώ...απλά υπέροχο...

Anonymous said...

Τι Ευρωπόκαυλες είναι αυτές; Μπερδεύτηκα!
Ποιος είναι ποιος και πού, γιατί και πώς;
Ποιος φεύγει, ποιος γυρίζει και το σπίτι του χαρίζει;
;-)
Τα τελευταία ποστ, τα τουριστικά, είναι πολύ διασκεδαστικά. Αλλά και τα προηγούμενα, τα πιο στοχαστικά, με τις ωραίες συζητήσεις στα κόμεντς, ήταν καλή παρέα. Είστε όλοι εκεί (ή εδώ, όλα σχετικά κι εν κινήσει είναι) περιπλανώμενοι φιλόσοφοι.
Στράτο, εγώ πολύ θα ήθελα κάποια στιγμή να 'ρθω Βερολίνο, αλλά όταν οι Βερολινόκαυλες θα είναι εκεί για να τα πούμε. Υπάρχει και τότε φθηνός τόπος και ακριβός χρόνος;
Καλά ταξίδια σ' όλους!