Sunday, December 31, 2006

ο χρόνος χωρίς ιδιότητες

Ευτυχισμένος ο καινούργιος χρόνος! - Αν και ο χρόνος από μόνος του δεν είναι ούτε ευτυχισμένος (ή δυστυχισμένος), ούτε καινούργιος (ή παλιός). Ο χρόνος είναι χρόνος. Το ίδιο, και ο άνθρωπος είναι άνθρωπος, αλλά μπορεί επίσης να είναι μια χαρά δυστυχισμένος ή ευτυχισμένος, όπως μπορεί να είναι καινούργιος (καλώς τονε!) ή παλιός (ακόμη εδώ είσαι;) . Αν θέλαμε να κυριολεκτήσουμε πρωτοχρονιάτικα τότε θα έπρεπε να λέμε «ευτυχισμένος (να είσαι) και καινούργιος στον χρόνο» ή «ευτυχισμένος σαν καινούργιος στον χρόνο» ή «κάτι καινούργιο να σου συμβεί στον χρόνο που θα σε κάνει ευτυχισμένο» ή «καινούργιο-ευτυχισμένος στον χρόνο» γιατί οι παλιές ευτυχίες παρέρχονται, όπως άλλωστε και οι δυστυχίες, για αυτό μην απελπίζεσαι και μη σκας από χαρά, όλα είναι ζήτημα χρόνου.

11 comments:

A.F.Marx said...

Όπως και νά'χει πάντως, η ημερολογιακή αλλαγή του έτους μάς κάνει να φιλοσοφούμε...ασυστόλως.

Καλή Χρονιά!

άσκεπος said...

Χρόνια πολλά συντοπίτη! Καλή χρονιά!

HollowSky said...

Λέω τώρα: σαν "χρόνο" πιάνουμε την απόστασή μας από ό,τι μας ξεγλυστράει, μας ξεφεύγει, κινείται πιο γρήγορα από εμάς ... και μας τη φέρνει, ωραία ή άσχημα. Πάρε να πούμε κάποιον που σε ξεγέλασε. Τι νιώθεις; Ότι κινήθηκε πιο σβέλτα από σένα. Κι ότι είσαι πιο αργός.

Όπως και να 'χει, πιο σβέλτοι απ' όλους μας είναι μόνο δύο τύποι: ο Θεός κι ο Διάβολος.

Εύχομαι λοιπόν να γίνουμε πιο σβέλτοι, όσο γίνεται.

ΥΓ Τις ευχές μου και στον Μπίλι μας!

Rodia said...

Ο χρόνος, που τον κυνηγάμε και που μας βασανίζει τόσο, είναι ανθρώπινο εφεύρημα. Θα είμαστε άραγε περισσότερο ευτυχείς, αν δεν είμαστε διαρκώς σφηνωμένοι στην πρέσσα του χρόνου;

Καλή χρονιά με μπόλικη Χαρά!:-)))

..άσε το χρόνο να κυλά σαν γάργαρο ποταμάκι.. είναι πιο ξεκούραστο..

stratos said...

@ hollow sky + rodia

μιλώντας για υποκειμενική αίσθηση του χρόνου (Bergson?) εμένα συχνά μου φαίνεται ότι πηγαίνω πιο γρήγορα από τον χρόνο (των άλλων) και πρέπει να κάθομαι να τους περιμένω. πολλά από αυτά που θέλω να κάνω (και μπορώ) παίρνουν πολύ περισσότερο χρόνο από ό,τι υπολόγιζα κι αυτό επειδή οι άλλοι δεν έχουν τον χρόνο για αυτά, ακόμη κι αν έχουν την επιθυμία. μάλλον δίνω περισσότερο χρόνο στις επιθυμίες μου από ό,τι οι άλλοι ή οι επιθυμίες μου βιάζονται να πραγματοποιηθούν, αλλά, θα μου πείς, όλα τα μεγάλα πράγματα πήραν χρόνο να γίνουν. μήπως ανήκω στους μεγαλουργούς, γιατρέ, και για αυτό δεν μπορώ να αράξω δίπλα στο ποταμάκι, όπως συμβουλεύει η rodia;

Anonymous said...

Προχώρα, θα πω, Στράτο, και μη σκέφτεσαι το χρόνο. Δεν έχει σημασία. Άλλα πράγματα θέλουν πολύ κι άλλα λίγο. Μα όπως και να χει ο χρόνος κρίνει χωρίς εμάς αυτά που αντέχουν. Εμείς δοκιμές κάνουμε.
"Ακάθεκτος κυλά ο χρόνος και στο αέναο πέρασμά του παρασύρει και παραλλάσει τα πάντα. Πότε πράγματα ασήμαντα και πότε σημαντικά και αξιομνημόνευτα. ΑΛλά ο λόγος της Ιστορίας στέκεται φράγμα στη ροή του χρόνου...
Αχ, η μνήμη με εξαπατά και θα συνεχίσω στο περίπου:
συγκρατεί και περισφίγγει, φέρνει στην επιφάνεια ό,τι αξίζει να μείνει...
Στο περίπου δυστυχώς, το απόσπασμα από την Αλεξιάδα της Άννα της Κομνηνής, δεν μπορώ να βρω και το βιβλίο τώρα.
Εμείς αγαπάμε και δουλεύουμε, ε, ό,τι αντέξει άντεξε. Και το ταξίδι που ίσως είναι το σημαντικότερο μένει στην καρδιά μας.
Να είσαι, όπως πολύ σωστά το λες,
όσο πιο ευτυχισμένος γίνεται αυτον τον χρόνο και πιο δημιουργικός. Όσο λιγότερο λυπημένος. Κι εσύ και όλοι μας.

stratos said...

Βασιλική (και χρόνια σου πολλά)το απόσπασμα της Κομνηνής μού θύμησε ένα ανάλογο του Σοφοκλή που εξυμνεί τη δύναμη του χρόνου. Ο ίδιος είχε γράψει και για έναν άλλον παντοδύναμο: τον έρωτα (βλ. "έρως ανίκατε μάχαν"). Φαίνεται ότι αυτοί οι δύο (έρωτας και χρόνος) έχουν άμεση συγγένεια και όταν είσαι ερωτευμένος ο χρόνος είναι ολόκληρος μαζί σου. Δεν πάει γρήγορα ούτε αργά, γιατί δεν σε κυνηγάει κανένα παρελθόν ούτε κυνηγάς κανένα μέλλον. Ό,τι θέλεις βρίσκεται εκεί, στο παρόν, με αυτόν που αγαπάς, (κατά το "Αγαπώ όλον τον κόσμο γιατί ζει και εσύ μαζί"). Αυτή η αίσθηση της ταυτότητας σου με τον χώρο και το χρόνο είναι μοναδική και γράφεται ανεξίτηλα στη μνήμη επειδή ζωντανεύει την αίσθηση σου ότι υπάρχεις. Την εύχομαι στον καθένα (και σε μένα -πάντα). Οπότε, ας ευχηθούμε "ευτυχισμένος ο καινούργιος (ή παλιός) έρωτας μας" !

Agobooks said...

Καλη χρονια και χρονια πολλα!

HollowSky said...

Strato μου θύμισες τώρα κάτι που είχε πει ένας τύπος: "Ο χρόνος είναι εφεύρεση εκείνων που δεν ξέρουν ν' αγαπούν" (J. Camatte).

Κι άλλα δυο ρομαντικά τσιτάτα, που μ' αρέσανε:

"Είναι κιόλας αύριο".

"Ποτέ δεν θα ξανάμαστε τόσο νέοι".

Anastasia Konstantakatou said...

καλη χρονιά!

Anonymous said...

Θαυμάσιο το σχόλιό σου στο σχόλιό μου και συμφωνώ και επαυξάνω.